Wednesday, March 17, 2010

Πουθενά

Εδώ δεν πρόκειται να επέλθει

η πυρά δεν κατασταλάζει πέρα
απο το θρόισμα των κυμάτων

Πέταξε μακριά η ελπίδα για αυτό
που δεν θα έπρεπε να γίνει

ευτυχώς ευτυχώς ο τοίχος στάθηκε μπροστά
και με κράτησε πίσω όπου ήσουν δίπλα μου

γελώντας με τους νικητές που γιόρταζαν τις ήττες
τους μιλώντας σε γλώσσα ξένη, για φέρετρα και απάτες

ξεχνώντας να θυμηθούν η δική τους τι τους λέει η ίδια η γλώσσα

Δεν πειράζει γιατί η αλήθεια μου δεν διστάζει να υπάρχει
στα σκοτεινά εκεί στην ανάμνηση που ανάβει
μόνο στην καρδιά που γνωρίζει να αναγνωρίζει

την απέραντη θάλασσα.